Znakowanie w celu identyfikacji zwierząt.

Najprostszym sposobem oznakowania zwierzęcia jest przymocowanie do jego obroży plakietki identyfikacyjnej. Nasza Przychodnia standardowo wydaje  takie plakietki psom szczepionym na wściekliznę. Dzięki numerowi identyfikacyjnemu zamieszczonemu na estetycznej blaszce zaczepionej u obroży już nie jeden zwierzak odnalazł swego właściciela – osoba, która zauważyła zagubionego psa z plakietką na szyi kontaktuje się z Przychodnią, a my powiadamiamy właściciela o miejscu pobytu czworonoga.

O wiele bardziej technologicznie zaawansowaną i skuteczniejszą metodą znakowania zwierząt (psów, kotów, fretek i innych) jest aplikacja mikroczipu pod skórę zwierzęcia, czyli tzw. „czipowanie”, które można także wykonać w naszej Przychodni. Czip jest maleńką kapsułką wstrzkiwaną pod skórę zwierzęcia w okolicy międzyłopatkowej lub na bocznej stronie szyi. Zabieg ten trwa zaledwie tyle, co podanie zastrzyku, nie wiąże się też z większą bolesnością. Mikroczip jest niewielkim modułem pamięci umieszczonym w osłonce, wykonanej z materiału obojętnego dla organizmu zwierzęcia. Czip działa przez całe życie zwierzęcia. Czip to jednak tylko ostatnie ogniwo, najważniejsza jest baza danych, do której numer czipu zostaje wpisany, dzięki czemu oznakowane zwierzę może być łatwo zidentyfikowane. Stosowanie mikroczipów jest bardzo pomocne, gdyż minimalizuje ryzyko zaginięcia psa lub kota, a w przypadku planowania zagranicznej podróży z pupilem staje się wręcz konieczne.

Paszporty

Paszport dla zwierząt jako dokument uprawniający do wywozu zwierzęcia za granicę może być wydawany jedynie przez lekarzy do tego uprawnionych. Posiadamy takie uprawnienia. W paszporcie muszą znaleźć się następujące informacje: imię, nazwisko i dokładny adres opiekuna, opis zwierzęcia, numer czipu i data jego wszczepienia lub numer i data nadania tatuażu. W paszporcie można umieścić zdjęcie zwierzęcia. Muszą znaleźć się w nim również wpisy o dokonanych szczepieniach, odrobaczeniach i profilaktyce przeciwkleszczowej.

Implantacja czipu jest więc jednym z warunków wystawienia paszportu pozwalającego przemieszczać się wraz ze zwierzęciem poza granice kraju. Przepisy weterynaryjne dotyczące wywozu zwierząt za granicę są dość restrykcyjne i różnią się w zależności od tego, do jakiego państwa chcemy podróżować. Z pewnością Paszport jest podstawowym dokumentem na czas podróży, ale należy pamiętać że niektóre kraje (nawet w ramach Unii Europejskiej m.in. Wielka Brytania, Szwecja, Irlandia i Malta) stawiają przed właścicielami dodatkowe wymagania, a wiążące się z nimi procedury często wymagają podjęcia przygotowań już kilka miesięcy przed wyjazdem. Planując zagraniczną podróż warto zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi poszczególnych krajów dostępnymi na stronie Głównego Inspektoratu Weterynarii:

http://www.wetgiw.gov.pl/index.php?action=szczegoly&m_id=28&kat_id=1507